۹ – ۲ اصل شماره دو
توجه ویژه به نگاه توحیدی در امر تعلیم، در محتوا و روش
رویکرد – راهکار:
- نظام آموزش فعلی، نگاه سکولار به عالم را بازتولید میکند. وقتی دلیل استوار ماندن ساختمان ها و پل ها، محاسبات مهندسین باشد و آتشفشان با تئوری های زمین شناسی توضیح داده شود، آرام آرام ایمان به ساینس science شکل میگیرد و به تبع آن نگاه توحیدی تحت الشعاع قرار میگیرد.گویی ما نیز ناخواسته خدای دکارت را باور داریم – خدای ساعت سازی که عالم را چونان ساعتی دقیق ساخته، کوک کرده؛ و رهایش نموده است- و باید هرچه بیشتر در راستای پیشبینی و کنترل این عالم آن را به کمک ساینس بشناسیم.
- بسط مفاهیمی که قابلیت بیشتری برای تشریح نگاه توحیدی در آنها وجود دارد، و در مقابل، نقد محتواهایی که برگرفته از نگاه انسانمدارانه و مدرن هستند(متناسب با سن و فهم متربیان). بعنوان نمونه: نقد نگاه خطی به تاریخ و درمقابل، طرح مسئله ی تاریخ انبیا با نگاه تمدنی(رویکرد توحید محور در روند تاریخ) و نقد نگاه پوزیویستی (اثبات گرایانه و حس گرایانه) در دروسی مثل علوم تجربی و ملاحظات انتقال نگاه سوبژکتیو به متربیان.
- مطابقت دادن مفاهیم یا دستاوردهای موجود با نگاه توحیدی و به خدمت گرفتن آنهاو
- بشرِ ماقبلِ مدرن با نگاه کردن به یک رود، زیبایی طبیعی و آیات الهی را میدید اما بشر مدرن در وهله اول موارد استفاده خود از رود را میبیند. مثل سد سازی و کشتیرانی و انرژی خورشیدی و…(برگ درختان سبز در نظر هوشیار، هر ورقش دفتریست معرفت کردگار:(سعدی))
فعالیت:
- فعالیت این اصل، نه تدوین دقیق محتواها و برنامه ها، بلکه بیان روند آموزش است: چاره ای جز مطرح کردن مباحث درسی و علیالخصوص علوم تجربی به بهترین شکل ممکن نیست.اما در عوض با تشریح رویکرد انتقادی به این مباحث در ارائه ی تاریخ تمدن بشر با محوریت انبیا، معرفت اسلامی(تشریح مکاتب منتقد به وضع موجود) در زمان و سن مناسب برای متربیان میتوان نگاه انتقادی و فهم عمیق از ساینس و مفاهیم مدرنیته و همچنین تمدن مطلوب الهی با رویکرد تاریخ و عدالت را ایجاد کرد.
