درباره ما
دیر زمانی از سخن آن ابر مرد نگذشته است که فرمود: من با اطمینان می‌گویم که اسلام ابر قدرت‌ها را به خاک مذلت خواهد کشاند و سنگرهای کلیدی جهان را یکی پس از دیگری فتح خواهد کرد.
آن روزها که جهان در سیطره و چنگال ابر قدرت‌های شرق و غرب بود و مظلومی جرأت و باور ندای مظلومیت سر دادن نداشت، یا اگر فریادی بر می‌خواست صدای آن در نطفه خفه می‌شد، در نظر عده‌ای این پیش‌بینی عمیق و الهی، حداکثر، رجزی بیش محسوب نمی‌شد.
اینک با گذشت قریب چهار دهه از آن سخن، جهان آبستن حوادث و تغییراتی است که با دانش‌ها، بینش‌ها، کشش‌ها، خواهش‌ها، کنش‌ها و منش‌هایی نو، نشانی از تولد اندیشه‌های نوپایی در عرصه‌ی این کره‌ی خاکی می‌دهند.
اینک فرزانه‌ای دیگر از تبار همان بزرگ مردی که (چیزهایی در خشت خام می‌دید که دیگران حتی در آینه هم نمی‌دیدند)، جهان را در گذار از یک پیچ مهم تاریخی می‌داند که آن سوی آن، نوید بخش تمدنی بزرگ است برگرفته از سبک متعالی زندگی اسلامی می‌دهد. اما به راستی آیا اسلام خود از طاقچه‌ی خانه‌ها سر بر خواهد آورد تا ظلم و جور را به خاک مذلت بکشاند یا اینکه مصلحانی باید کمر همت ببندند و آینده‌ی گیتی را رقم زنند؟!
ما انسانیم و البته مسلمان و شیعه‌ای که در عصر امام خمینی ۹ و در روزگار حکومت اسلامی زندگی می‌کنیم. مدعی انتظار و چشم به راه منجی عالم تابیم و این تکلیف سنگینی بر دوش ما می‌نهد. پس چه باید کرد؟ چطور میتوان یک منتظر واقعی بود؟
وظیفه‌ی یک منتظر حقیقی چیست؟ برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی که به عبارتی امید داریم به انقلاب حضرت حجت (عج) متصل شود، چه باید کرد؟
به اعتقاد ما اساسی ترین و برنده‌ترین سلاح، تربیت نیروی انسانی کارآمد است. انسانی که با عنایت خدای متعال، و زیر سایه‌ی هدایت امام عصر (عج) با خود شناسی و خود سازی برمبنای تعالیم قرآن و ائمه طاهرین علیهم‌السلام (اسلام ناب محمدی) در جهت تحقق آرمان‌های جامعه اسلامی گام‌های استوار و محکم بردارد.
و اکنون: این نیروی انسانی که تکلیف سنگینی بر دوش دارد و می‌خواهد بر مبنای نظام معیار اسلامی یعنی تعالیم قرآن و ائمه‌ی طاهرین علیهم‌السلام به اصلاح سبک زندگی فردی و اجتماعی جامعه اسلامی بپردازد را باید چگونه تربیت کرد؟