دبیرستان

دبستان، محیط شناخت و نهادینه کردن ویژگی‌های رفتاری در مُتربی است؛ ایجاد آمادگی برای پذیرش و ورود به عرصه‌های واقعی‌تر زندگی…

دبیرستان شاکرین، تکمیل کننده‌ی مسیری است که از دبستان آغاز شده است؛ کودکی که ویژگی‌های رفتاری هدف در او پایه‌گذاری و تقویت شده است، با ورود به دبیرستان وارد فضای جدیدی از عرصه‌های تربیتی آموزشی می‌شود.
پر رنگ شدن استقلال نوجوانان و در اختیار گرفتن امور زندگیِ خود در بسترهایی همچون اردوهای چند روزه‌ی خارج از استان، فتح قله‌های پرآوازه‌ی کشور، حذف سرویس و ایاب و ذهاب با وسایل نقلیه عمومی، اردوهای سازندگی با هدف کار در مزرعه و ساختمان، گذراندن اکثر اوقات در مدرسه با برنامه‌های آموزشی و مهارتی رقم می‌خورد.

ارتباط صمیمی و دوستانه با مربیان با هدف تربیت و راهبری چهره به چهره و همچنین مشاوره‌ی قدم به قدم به والدین در برخورد با دوران بلوغ در جهت جلوگیری از انحرافات دوران نوجوانی صورت می‌گیرد.

محیط دبیرستان با طرح و نظر دانش‌آموزان و به دست خود ایشان فضاسازی شده است و همچنین اداره‌ی امور داخلی مدرسه به نوجوانان سپرده می‌شود.

در زمینه آموزشی تلاش بر استفاده از دبیران جوان و پرانرژی و در عین حال اهل علم است.
واحد پشتیبانی آموزشی، وظیفه‌ی مشاوره، برنامه‌ریزی و پشتیبانی تحصیلی تک‌تک دانش‌آموزان به صورت حضوری در مدرسه، و تلفنی در ساعات خارج از مدرسه، و در ادامه ارایه‌ی گزارش کار به صورت ماهانه به اولیاء را بر عهده دارد.

تربیت اخلاقی رفتاری دانش‌آموزان، علاوه بر موارد ذکر شده از طریق مربی و با گعده‌های گفت و گو، دفترچه محاسبه و مراقبه، قرار مسجد، ارتباط تلفنی و پیامکی و رصد به کمک خود دانش‌آموز صورت می‌گیرد.

همه‌ی آنچه گفته شد تلاش برای تربیت در صحنه یا عرصه‌ی واقعی زندگی است. مفاهیمی همچون تلاش، پیروزی و شکست، پشتکار و … آنچه که نسل مجازی زده‌ی امروز با آن بیگانه‌اند.